Het 7-jarig huwelijk.

Het huwelijk lijkt niet meer de gewoonste zaak van het leven en heeft met uitzondering van de trouwdag een minder goede status.

• Het huwelijk, is een door staat en kerk uitgevonden samenlevingsvorm en wordt door velen inmiddels als een gedrocht ervaren.
  • Voor de staat van belang om het hoofd van het gezin te kunnen aanspreken en belastingen te innen. (achterhaalde ideeën)
  • Voor de kerk: hoe meer zieltjes des te groter de kerkgemeenschap, oftewel om de Bijbel te citeren: ‘Gaat en vermenigvuldigt u’. Deze aanmoediging is kennelijk óf verkeerd vertaald, óf verkeerd begrepen, want de meesten vermenigvuldigen zich en dan gaan ze weer.
• 35 tot 40% van alle huwelijken belandt in een scheiding. (± 25.000 in 2021) Daar komen de beëindigde samenlevingscontracten nog bij.
  • Een kwart van de scheidingen verloopt moeizaam, zijn vaak langdurig en kostbaar. Partners en kinderen komen hierdoor steeds verder van elkaar af te staan en de gezamenlijke bezittingen nemen door de kosten onnodig in waarde af.
  • Een vijfde verloopt zelfs extreem problematisch. In deze zogenaamde ‘vechtscheidingen’ is er vaak sprake van verliezers in zowel financieel, maatschappelijk, psychisch en soms zelfs fysiek opzicht.
• Gemeenten zijn per jaar € 65 tot € 90 miljoen kwijt aan deze vechtscheidingen. Deze kosten, worden veroorzaakt door het begeleiden van ouders, de kosten van gezinsvoogden, herhuisvestingen etc.
• Kortom; uitzonderingen daargelaten, zijn er binnen deze, aanvankelijk mooie samenlevingsvorm, op de langere duur maar weinig stellen echt gelukkig!
• Bij 3 tot 4 van de 10 gehuwde paren stappen na verloop van tijd uit het bootje, waardoor de huidige gemiddelde duur van een huwelijk in Nederland minder dan 14 jaar bedraagt, waarvan de laatste jaren dikwijls ongelukkige jaren zijn.
• Diegenen die erin blijven en niet echt gelukkig zijn, doen dat voor het grootste deel, uit schaamte, sleur, lafheid, gemakzucht, geloofsovertuiging, angst voor de partner, of hebben te veel of juist te weinig geld om te scheiden etc.
• Toch stappen iedere dag van de week opnieuw een kleine 500 geliefden, vaak geïnitieerd door de vrouwelijke helft, in het bootje, om bij gemeentehuis of notaris de ‘boterbriefjes’ te halen.
• Echter voor velen, is de huidige vorm uit de tijd en wordt vaker gekozen voor samenwonen met of zonder samenlevingsovereenkomst.
• Nederland kent momenteel circa 3 miljoen alleenstaanden.
• De verwachting is dat in 2050 de helft van alle huishoudens het één persoon zal bestaan.
• Ouders die kwaadspreken over elkaar, vechten om geld, omgangsregeling en over allerlei onbenullige zaken.
• Meer dan 6.000 kinderen de dupe zijn bij vechtscheidingen
• en ca 16.000 die veel last hebben van de scheiding van hun ouders

Als ik minister was, dan zou ik de huwelijks- en samenlevingswet met twee belangrijke wijzigingen aan de huidige tijd aanpassen, te weten:

• een bv. 7-jarig huwelijk.
• en het (eventuele) scheidingsconvenant (voor het geval dat dit zich voordoet) in de trouwakte!

Voorstel 1:

• Ik pleit ervoor, rekening houdend met de romantische kant van het gebeuren, voor een volledig nieuwe vorm, welke naast die van ‘Tot de dood ons scheidt’ door huwelijkspartners kan worden gekozen.
• Je sluit een overeenkomst van bijvoorbeeld 7 jaar, waarin je elkaar trouw belooft en ook minimaal die volledige periode bij elkaar te blijft.

In het 3^de kwartaal van het 7^de jaar ga je (verplicht) met elkaar in overleg, om te besluiten:

• • De automatisch in het 4^de kwartaal eindigende verbintenis niet opnieuw aan te gaan, onder strikte uitvoering van datgene wat samen is overeengekomen.

of

• • opnieuw een 7-jarige periode, zo nodig met aangepaste voorwaarden, met elkaar aan te gaan.

Voorstel 2:

• Voorafgaand aan het sluiten van één van beide huwelijksmogelijkheden wil ik wettelijk regelen, dat tussen de twee partners een overeenkomst wordt afgesloten, waarin is opgenomen hoe zij bij een evt. scheiding, (kans 1 op 3) met elkaar om zullen gaan.

• a.v. eventuele kinderen:
• Wordt het een gedeeld ouderschap?
• Bij wie gaan de kinderen wonen?
• Is er sprake van kinderalimentatie, betaald door de meest verdienende?
• Een bezoekregeling?
• Hoe gaan we om met de specifiek kind gebonden kosten?
• a.v. financiën
• Zal de meestverdienende alimentatie betalen aan de ander
• Is er uitsluitend sprake van kinderalimentatie?
• Hoe wordt omgegaan met de evt. onroerende goederen?
• Hoe wordt omgegaan met de roerende bezittingen?
• a.v. de echtelijke woning?
  • Wie blijft daar evt. wonen
  • Bij een huurwoning moet duidelijk worden wie de huur gaat betalen
  • Bij een eigen woning is het van belang:
    • de vergoeding vast te stellen, die aan de vertrekkende partner wordt betaald door degene die in de woning achterblijft
    • en hoe lang deze situatie mag voortduren..

Immers zo is mijn gedachte, ‘Op dat moment gunnen ze elkaar zeker nog het beste’ en is het te verwachten, dat e.e.a. in redelijkheid zal worden overeengekomen.

Ik zal er voor zorgen, dat er een intelligent geformuleerd standaardformulier met rechtsgrond vanaf het internet kan worden gehaald waarop de onderlinge afspraken gezamenlijk kunnen worden vastgelegd, door beiden kunnen worden ondertekend en daarna kunnen worden toegevoegd aan de huwelijksakte of het samenlevingscontract

Meer gedetailleerde cijfers of een schatting van de te maken kosten

Foto/video